Vorig jaar was ik met een hele groep naar RAW gekomen en met een vriendin was ik naar een avonddienst gegaan. Die dienst verraste ons: er werden dingen verteld die wij herkenden in ons eigen leven en daardoor kon ik het heel goed plaatsen. Er kwam een moment dat we naar voren konden komen om voor ons te laten bidden, maar we twijfelden. ‘Is dat niet gek?’ Na een gesprek met de groep besloten we toch te gaan en vroegen we aan een vrouw om voor ons te bidden. Op dat moment werden we aangeraakt door de Heilige Geest en ik begon te huilen. Het was eigenlijk wel fijn, niet iets wat ik had verwacht. Hierna kwamen er een aantal leiders bij omdat zij zagen wat er gebeurde en baden wij ook nog met en voor elkaar. Dat moment voelde echt heel warm! Ik had verwacht dat dit gevoel wel weg zou gaan na een tijdje, maar het is gebleven. De tijd daarna was ik zoveel minder angstig. Na RAW ben ik echt veranderd; mijn geloof is heel anders geworden! Ik durf te vertrouwen en nog steeds heb ik met 1 leidster best veel contact. Ik ben blij dat ik me niet heb laten tegenhouden. Er was een reden dat ik naar RAW moest!